VE BİRİNİN ÖLÜM SAATİ ÇALIYOR

kalabalık sokaklarda yürürken

dolu tapınakları ziyaret ettiğimde

kanları kaynamış gençlere baktığımda

ben kendi hayallerimi görüyorum

ben düşünürüm:günler geçecek

ve etrafımda olanlar

hepsi karanlığa inecek

ve birinin saati çalıyor

yeşeren meşeyi gördükçe

ben yine bunu düşünürüm

benden çok yaşayacak

atalarımızdan çok yaşadığı gibi.

kucağıma bebek aldığımda

beni artık affet deyip

sönme vaktim geliyor

yerime sen parla

alıştım artık giden

günlere,yıllara

yıl dönümlerini hatırlamak

giden ölümlülere

pusuda  ölümüm takip ediyor

savaştan sonra kızgın denizde mi

yakında derin çukurda mi

gri tozumu toplamaya bekler

biliyorum,bedenim kayıtsız

nerede çürüyor dondurucu mezarda

beklenen sonumu sevgi içinde

dinlenmek ,beklemek isterdim

ve kaynasın mezarımın önünde

kaynasın hayat

ve kayıtsız doğa

parlasın sonsuza dek 

MEÇHUL YAZAR

TÜKÇEYE TERCÜME ETTİM SADECE