1989 Bulgaristandan göç ettik,en iyi anım o senesinden : kurban bayramında neredeyse 1 koyun kadar komşulardan yardım gelmişti .En kötü anım : 13 ay sonra küçük kızım dünyaya geldi,akrabalardan çok tepki gördüm -evimiz yokmuş,daha Türkiyeden birşey bilmiyormuşuk..... ama ben ALLAH VERMİŞ,ALLAH ALIR DİYEREK çocuğumu dünyaya getirdim,Allah iki kızıma'da sağılıklı,mutlu ömürler versin .Son kontröle gittim hastanede ,beklerken laf açıldı kim nereli - bu da Türkiyedeki en kötü günüm o zamanlarda : 3 genç bayan vardı ,bulgaristan göçmeniyim der demez hanımlar sırtını bana döndürdüler ,o halimle üstüme kaynar sular döküldü ,bir'de doumdan sonra odaya geç çıkardılar bizi ,akşam yemek vakti geçmiş ,odada 7-8 kadın atıştırıyorla'dı ,açıkmıştım ,16 saat bir şey yememiştim ,bir Allahın kulu bir parça bir şey verseydi ....o gün ,bu gün çöre otu kokusunu duysam o aç kaldım günü hatırlarım .......
Bir gün belki Bulgaristan'dan Türkiyeye uzanan hayatımı yazarım burada ,çok ders alınacak şeyler var,ama ben türkçe hiç okumadım,Bulgaristan'dan fransuzca harflerle (latince olduğu için) Türkiyede yazmaya,okumaya örendim,iyi'ki kitap okumayı hastalık derecede severim'ki şimdi hemen hemen yazım ,dikkar edersem konuşmam çok düzgün .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder